De zonsopgang is wat mij betreft het allermooiste moment van de dag. De aanblik op de zon die langzaam maar overtuigend tevoorschijn komt na een donkere nacht ontroert mij. Iedere dag weer. Ik word blij van het moment dat het licht in het donker komt. Dat heerlijke gevoel onder je voeten wanneer je de top van een heuvel hebt bereikt. Alle inspanning, alle donkerte verdwijnt wanneer het licht gaat schijnen. Er is zoveel mis in de wereld op dit moment. Het is niet iets om lichtzinnig over te doen of mee om te gaan. We worden allemaal geraakt. Er is social distance maar er is tegelijkertijd zoveel verbinding. We delen dezelfde zorgen. We delen ook dezelfde zon die iedere dag weer het licht brengt. Ook zonder elkaar te kennen ben je vandaag de dag verbonden. We zijn elkaars lichtpuntjes, elkaars zon.
Dit was mijn begin van de dag. Daar zijn eigenlijk geen woorden voor. Het is een gevoel, het is een lied, het is liefde voor het leven.